Er moet mij iets van het Hart. Over HDS. Een club mensen, die veel voor elkaar over heeft. Die onder deze absoluut idiote omstandigheden redden wat ze kunnen redden. En dat lukt. Echt waar, het lukt. Terwijl we het grote verhaal bekritiseren en de meningen over elkaar heen rollen -wel of geen mondkapje, al dan niet vaccineren, het is toch maar een gewone griep- slaan we ons er dapper doorheen op Madestein.

Binnen onze vereniging van HDS’ers houdt een team van mensen de club overeind in de coronastorm. We hebben een voorzitter jeugd, die van alles regelt om jong HDS op de velden te laten uitrazen. We zien lijncoördinatoren en commissieleden die tegen de wind in organiseren. We hebben trainers, die ook onder barre omstandigheden training geven. De penningmeester pakt links en rechts de steun van de overheid mee en houdt de club financieel overeind. De mijnheer van bar en keuken houdt alles op orde en toont zich een duizendpoot. De nieuwe man van de faciliteiten draagt de zorg over het complex en onderhandelt met de Gemeente over de toekomst van Madestein. De mevrouw van de vormgeving creëert mooie uitingen, regelt veel en doet van alles. We zijn in het bezit van een secretaris, die de functie net heeft overgenomen en draait alsof ze het al jaren doet. De technische commissie wordt subliem aangestuurd door de zoon van een trouwe trainer. En laten we het nieuwe bestuurslid Algemene Zaken niet vergeten. Hij blijft HDS ondersteunen waar dat nodig is. HDS heeft sponsors die zonder aarzeling steunpilaren blijven. Nee, geen namen. Zouden ze zelf niet willen. Een beetje HDS’er weet wie ik bedoel.

Maar bovenal te prijzen zijn de leden zelf. Die rekenen HDS niet af op prijs/prestatie en betalen stilletjes hun contributie. Die niet klagen of stoer roepen dat ze nu een jaartje overslaan omdat ze nauwelijks profijt van Madestein zouden hebben. Onze leden begrijpen dat we de club samen overeind moeten houden om straks gewoon weer het veld op te kunnen stappen.

Geen zorgen! Dankzij al die HDS’ers staat HDS straks weer samen op Madestein. Om te hockeyen, om langs de lijn te joelen en juichen en feest te vieren zoals nooit tevoren. Jawel … zoals nooit tevoren!

Was getekend,
Drewin Nieuwenhuis,
voorzitter HC HDS